Testy IQ

administrator · Dołączył: 05 Lis 2016 Posty: 2942

Sprawdz swoje IQ

Pisząc tę książkę, dokonałem kilku założeń co do Twojej osoby. Założyłem bowiem, że jesteś względnie dobrze przystosowany do życia i chętny do rozwijania swoich umiejętności, a może nawet pomagania w tym innym ludziom. Zapewne czytasz też książki lub bierzesz udział w programach samorozwoju. Bardzo możliwe również, że poznane dotąd przez Ciebie książki, taśmy, wykłady czy strony internetowe pozostawiły Ci uczucie niedosytu. Chciałbyś też pewnie zrozumieć, w jaki sposób działają inni ludzie. Być może spotkałeś już takie osoby, których zachowania nie są dla Ciebie zbyt jasne. Może się zastanawiasz, dlaczego ludzie skądinąd bardzo bystrzy czasami zachowują się w sposób dość naiwny bądź sami rzucają sobie kłody pod nogi, albo chcesz zrozumieć, dlaczego niektórzy okazują całkowity brak szacunku osobom w swoim otoczeniu. Zdobycie informacji o inteligencji emocjonalnej może pomóc Ci zrozumieć zarówno te, jak i inne zjawiska. W tym rozdziale. Rozpoznawaj fakt, że jesteś w trudnej sytuacji, i akceptuj go. Rouse, C., Brooks–Gunn, J., McLanahan, S. (2005). Introducing the issue. Future of Children, 15, 5–13. Niezależnie od skali podobieństwa obu tych środowisk korelacja pomiędzy bliźniętami jednojajowymi daje zawyżone szacunki odziedziczalności w porównaniu z innymi sposobami obliczania odziedziczalności, opartymi na korelacjach między osobami, które łączy inny stopień pokrewieństwa. Te zbyt wysokie estymacje odziedziczalności mogą wynikać z tego, że doświadczenia środowiskowe bliźniąt jednojajowych wychowywanych oddzielnie w dość odmiennych środowiskach są w dużej mierze zbliżone, ponieważ rodzeństwo wygląda niemal tak samo albo ma inne wspólne cechy, które wywołują u innych ludzi takie same zachowania. Mogą też zachodzić interakcje genetyczne, które powodują szczególne podobieństwo u bliźniąt jednojajowych, lecz nie działają w taki sposób w wypadku innych krewnych. Odziedziczalność IQ. W niniejszej części przedstawię też związek pomiędzy inteligencją emocjonalną a przywództwem. Dowiesz się, jak dzięki inteligencji emocjonalnej rozwinąć umiejętności przywódcze, a także poznasz sekrety inteligentnego emocjonalnie środowiska pracy. Jeżeli Twoje miejsce pracy nie jest takie, pokażę Ci, co zrobić, aby to zmienić. Jeżeli przyjrzysz się bliżej firmom odnoszącym największe sukcesy, możesz zauważyć, że często są to właśnie firmy wygrywające w rankingach firm, w których pracuje się najprzyjemniej. Jedną z firm, które skutecznie wykorzystują inteligencję emocjonalną, jest Google. Zaczęła ona od zatrudniania najlepszych pracowników, którzy cechowali się nie tylko wysokimi zdolnościami technicznymi, ale posiadali także opisane w tej książce zdolności związane z wysoką inteligencją emocjonalną, takie jak niezależność, asertywność i umiejętność nawiązywania relacji międzyludzkich. Szefowie Google zdają sobie bowiem sprawę z tego, że ludzie inteligentni emocjonalnie potrafią działać samodzielnie, a więc wymagają mniej szkoleń i nadzoru. 3. Dokonaj burzy mózgów w kwestii rozwiązań mających na celu zredukowanie bądź całkowite zlikwidowanie problemów. Zapisz je w swoim notatniku. Wojciech regularnie chodzi na mecze ligi hokejowej, w której gra jego syn. Chociaż samo oglądanie meczy sprawia mu wielką przyjemność, często denerwuje go zachowanie innych rodziców. Pewnego dnia jeden z nich bardzo zdenerwował się na trenera, który nie wystawił do gry jednego z jego dzieci w pierwszej tercji. Kiedy już ustalisz, które problemy odnoszą się do Ciebie w największym stopniu, zapisz je w swoim notatniku, a następnie oceń. Zastosuj skalę od 1 (mało istotny) do 10 (niezwykle istotny), zapisując oceny obok każdego problemu. Hochschild Arlie Russell, Zarządzanie emocjami: komercjalizacja ludzkich uczuć, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009. Umiejętność opanowania reakcji emocjonalnych sprawia, że stajesz się lepszym rodzicem. Do najważniejszych dla rodziców umiejętności emocjonalnych (o których piszę w różnych rozdziałach niniejszej książki) zaliczają się między innymi: kontrola reakcji, empatia oraz zdolność do rozwiązywania problemów. Powyższe umiejętności wypracowane zarówno przez Ciebie, jak i Twojego partnera pozwolą Wam zastosować wiele wartościowych technik wychowawczych. Rodzic, który nie radzi sobie z kontrolowaniem własnych emocji, nie może pomóc swojemu dziecku wyrosnąć na zdrowego i stabilnego emocjonalnie człowieka. Hochschild Arlie Russell, Zarządzanie emocjami: komercjalizacja ludzkich uczuć, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009. Jeżeli dana osoba wydaje się mało inteligentna emocjonalnie, nie spisuj jej od razu na straty. Przy odpowiedniej dozie treningu niemalże każdy jest bowiem w stanie poprawić swój poziom inteligencji emocjonalnej. Nie mam kłopotu ze zmianą zadań. 1. Ustal miejsce i czas, w którym przedyskutujecie problematyczną kwestię. Być może w pewnych istotnych kwestiach masz zupełnie inne poglądy niż Twój partner. Ludzie w dobrze działających związkach często starają się nie poruszać takich kwestii, w których istnieje między nimi różnica zdań, dzięki czemu eliminują potencjalne źródło nieporozumień. Dowiedz się, co interesuje poszczególnych współpracowników. Caspi, A., Williams, B., Kim–Cohen, J., Craig, I. W., i in. (2007). Moderation of breastfeeding effects on the IQ by genetic variation in fatty acid metabolism. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, 104, 18860. Metody wychowawcze rodziców z klasy pracującej – przygotowanie do pracy w fabryce. Wydęte wargi. Czy wyniki testów IQ będą nieustannie rosły? Na pewno nie, chociaż na razie nic nie wskazuje na spowolnienie ich wzrostu w Stanach Zjednoczonych. Wydaje się jednak, że w Skandynawii ten proces już się zatrzymał[119]. Tymczasem w państwach rozwijających się prawdopodobnie się rozpoczął. W jednym z regionów Kenii wynik uzyskiwany przez siedmiolatki w Teście Matryc Progresywnych Ravena wzrósł w ciągu czternastu lat o 1,70 SD, a wynik testu sprawdzającego inteligencję werbalną – o 0,50 SD[120]. Ponieważ siedmiolatki badano zaledwie cztery miesiące po rozpoczęciu nauki w szkole, jest mało prawdopodobne, by do tych zmian istotnie przyczyniła się edukacja. Ważnej – lub nawet żadnej – roli nie odegrał również dostęp do popkultury (na przykład do gier wideo), która przybiera coraz większe rozmiary w krajach rozwiniętych. Wśród prawdopodobnych wyjaśnień tego wzrostu należy wymienić wychowanie przez rodziców, które znacznie się w tym czasie poprawiło, równie znaczące podwyższenie jakości żywienia oraz zmniejszenie liczby zakażeń tęgoryjcem. W badaniu przeprowadzonym na karaibskiej wyspie Dominika stwierdzono osiemnastopunktowy wzrost wyników Testu Matryc Progresywnych Ravena i dwudziestopunktowy wzrost wyników testu słownictwa w ciągu dwudziestu pięciu lat[121]. Badanie Moore’a (1986) dostarcza kolejnej okazji do przetestowania hipotez o wpływie genów i środowiska. Jeżeli wyjdziemy z założenia, że różnice w IQ pomiędzy rasami są w głównej mierze genetyczne, to nie powinno mieć wielkiego znaczenia, czy dzieci rasy czarnej lub mieszanej wychowują się w czarnych, czy białych rodzinach. Zakładając natomiast, że rodzina, sąsiedztwo i szkoła, w jakich się dorasta, są ogromnie ważne, możemy się spodziewać olbrzymiej różnicy pomiędzy wychowaniem w rodzinie czarnej i białej. Tak więc mimo że zarówno czarne, jak i białe rodziny adopcyjne pochodziły z klasy średniej, autor badania oczekiwał, że dzieci wychowywane w białych rodzinach będą miały wyższy iloraz inteligencji. I rzeczywiście tak było. Średni iloraz inteligencji dzieci wychowywanych w czarnych rodzinach wynosił 104 punkty, a w wypadku dzieci wychowywanych przez białych osiągał 117 punktów. Podsumowując, badanie nie dostarczyło żadnych dowodów przemawiających za wpływem genów na różnicę pomiędzy rasami w całej populacji i dało istotne powody, by sądzić, że przepaść ta ma w dużej mierze lub w całości podłoże środowiskowe. I tym razem jednak brakującym ogniwem jest wiedza na temat ilorazu inteligencji rodziców biologicznych. (Poza tym liczba badanych – czterdzieści sześć osób – jest niewystarczająca).